David Ronaldo & The Dice (B) Album release party 'Six String Preacher' GC De Mena Rotselaar (24-01-2025) reporter & photo credits: Freddie info band: David Ronaldo & The Dice info club: GC De Mena © Rootsville 2025

We waren er al sinds 2024 naar aan het uitkijken, naar wat? Wel de 'album release party' van het nieuwe album 'Six String Preacher' van 'David Ronaldo & The Dice'. Waanzinnig anders was de release van de eerste single 'Too Old to Die at 27', nu al wel een tijdje geleden. Voor mezelf een flashback naar de 80-ties met de rock 'n roll van onder meer Dan Baird en zijn 'Georgia Sattelites'. Recenter in ons cerebrum opgeslagen is de nog maar pas uitgebrachte tweede single 'Too Blind To See (And A Fool To Believe) een nummer dat ons daardoor nog meer kwam te triggeren voor vrijdag 24 januari 2025.

Alle logica volgend was deze 'release party' dan ook meteen uitverkocht en zo het weleens warm kunnen gaan worden in 'de wolken' want de plaats van gebeuren licht boven in het gemeenschapscentrum van Rotselaar. Geen nood want je kan er ook geraken met dat verticaal transportmiddel, de lift. Het verschil met de vorige 4 studioalbums en het ongelooflijke 'Live' album is dat deze 'Six String Preacher' ook wordt uitgegeven als 'vinyl' exemplaar. Op het album vinden we 11 nieuwe nummers terug van de Ronaldo familie en de wakkere zielen onder ons hebben er daar al wel enkele van kunnen beleven op de talrijke 'Live' concerten van 'David Ronaldo & The Dice'. De muze voor deze plaat zijn ze gaan zoeken in en rond de Mississippi Delta.

Aangekomen aan 'GC De Mena' kiezen we toch voor het bedwingen van de meer dan 80 treden om zo uiteindelijk 't Wiplokaal' aan te betreden, de zaal waar het allemaal te gebeuren staat. De dames uit deze Ronaldo familie hebben alle touwtjes in hadden en wanneer iedereen is aangekomen worden de laatste instructies gegeven voor wat een aangename avond zou gaan worden.

Festivals als 'Gevarenwinkel' en 'Mine Blues' zijn zo ondertussen hun 'Hometown' geworden. In december hielden ze bij 'Bikkelblues' in Nederland nog een Belgische dag met naast 'David Ronaldo & The Dice' ook nog 'Doghouse Sam & His Magnatones' met als resultaat een groot succes, en zo wordt Nederland langzaam maar zeker ook ingenomen. Als eerste festival was er Duvel maar ook Hookrock en Zelzate Blues Happening zijn al aangevinkt. Clubconcerten waren er bij de vleet in diverse opstellingen, is het nu akoestisch of full force, en daarbij is de kwaliteitsmeter van deze band steeds bovenaan waar te nemen. Zo was er niet te vergeten dat geweldige dubbelconcert georganiseerd in eigen beheer samen met 'Red Red' in de 'Hnita Jazz Club' in Heist-op-den-Berg.

Dit jaar staat ook terug 'Mine Blues' op het programma net ook als 'De Stegel' in Molenbeersel en 'Zilst Blues' bij onze noorderburen en nog wel enkele verrassingen. Een opmerkelijke aanvond die er zit aan te komen is 'American Poets' in de Rootsbarn van Kurt De Bont. Een 'specialleke' waar je op 14 mei David Ronaldo en Hammond genie Pieter Akkermans van uit een andere ooghoek zal kunnen beleven. Ook bij de pinken waren die van het 'Blue Rooster Event' uit de naburige Hanewijk met hun vier uitmuntende concerten voor 2025. Even de kalender raadplegen!

We zijn hier uiteraard voor de 'Album release party' van 'Six String Preacher' en zo loopt deze zaal in een oogwenk vol met een meute 'die hard' fans van deze band. Als 'PA' technicus is er Raphael 'Rafke' Devlieghere en die was uiteraard al uren ervoor aan het werk om dit alles in goede banen te leiden zodat dit concert van 'David Ronaldo & The Dice' weergaloos door ''t Wiplokaal' zou klinken. De band bestaat natuurlijk uit David Ronald alsook uit zijn twee uitstekende string benders Dirk Lekenne en Charly Verbinnden. Dit allemaal aangestuurd door een ritmesectie die bestaand uit Hans Boeye en bassist Ilse Van den Broek. Ook niet meer weg te denken uit de band is Pieter Akkermans, de wizzard on the black & white keys op Hammond en keys en vandaag fungeert ook nog eens Mr. Percussionist, Marco Epis als special guest. Het rijke instrumentarium uit de families Gretsch, Gibson, Fender en Berten waren juist afgestemd net als die ene 'Fender Jazz Bass' en zo kon de party beginnen.

Opener van de avond is de laatste single 'Too Blind To See (And A Fool To Believe)' en zo kan die meteen nog een stapje hoger worden geduwd in de charts. De signature van 'David Ronaldo & The Dice' zijn in de eerste plaats de rijke en perfect geharmoniseerde gitaar partijen en net dat is het wat de talrijke en trouwe fans zo komt aan te spreken. Ook het daaropvolgende 'When A Good Man Cries' staat op dit album maar voor de rest zie ik geen tranen alleen blijde gezichten.

Met 'Southbound Again' boren 'David Ronaldo & The Dice' zo ook terug de gronden aan van stevig aanvoelende 'American Roots Music' daar waar de inspiratie voor 'Juke Joint Jamming' wel degelijk zijn oorsprong vond in een authentieke juke-joint, way down south. Voor de echte blues liefhebbers hier aanwezig krijgen we dan uit 'Six String Preacher' het ons ook al wel gekende 'The World's Going Down The Drain Blues'.

De rode draad doorheen de concerten van 'David Ronaldo & The Dice' is uiteraard ook de klankkleur van de man himself welke nog eens extra in de verf wordt gezet op 'Change Calls the Tune'. Normaliter zouden we rond deze tijdspanne van het concert een interludium krijgen van Niel Young of 'C,S,N&Y' maar vanavond geen 'Devil's Haircut' want er wordt gekozen voor een cover uit het arsenaal van Peter Green en zijn 'Fleetwood Mac' met die oppepper uit 1969 'Oh Well'. Een momentum terug voor Marco Epis die hierop zijn perfecte skills om de conga's komt te etaleren. Look how he shine's, dit tot grote vreugde van zijn vele fans en de aanwezigen.

Op het daaropvolgende 'Paradise' is er ook Ilse en haar 'Fender Jazz Bass' die even een stapje voorwaarts kan nemen. De man die zich steeds weer uit de naad komt te werken zit gewoonlijk verdoken achter de andere muzikanten maar niet vandaag want ook rhythm juggler Hans Boeye blijft zijn job hier voortreffelijk doen en zijn ook de spotlights op hem gericht.

Terug bij de les met voor mij wel een van de mooiste nummers uit deze 'Six String Preacher' een ballad om puur bij weg te dromen. 'Ride On' hoort zo bij die songs die maar af en toe als een ruwe diamant uit de pen vloeien. Nogmaals wordt hier zo ook de kunde van de 'Ronaldo Familie' dik in de verf gezet. Uiteraard mag ook de titeltrack van dit album niet vergeten en komt iedereen zich hier toch een beetje in een trance te bevinden door deze homage aan de overleden gitaar meesters.

Het kleinste blues instrumentje staat dan centraal in het powerful bluesnummer 'World's End Blues'. Een nummer uit het 'Tunes For A Dime' uit 2023 en datzelfde jaar ook uitgebracht op dat toonaangevende 'Live' album 'Burning (A)live'. Tijd dan voor het meest verrassende nummer 'Too Old To Die At 27', eentje waarin 'David Ronaldo & The Dice' toch wel eventjes buiten de lijntjes komen te kleuren maar zo ook rock 'n roll weer volledig in de spotlights zet. In Gent zouden ze zeggen van 'Give Buzze'.

Altijd even subtiel maar ook steeds aanwezig is Pieter aan de keys en als studiomuzikant bij 'Fandango' zo iemand waarop je als band steeds kan rekenen. Van rock 'n roll into boogie is voor deze 'klasbakken' ook maar een stapje en zo belanden we bij het ophitsende 'Substance Boogie' uit het album 'Shoot Them With Words' van 2021.

'Hunted Man' pt. 1 & 2' is ook een indrukwekkend nummer dat uit hun brein is ontsproten en waarbij diverse stijlen harmonieus in elkaar overvloeien, bij wijlen symfonisch te noemen. 'MM' aka Magnificent Marco wordt terug op het podium geroepen voor de perfecte afsluiter van een alweer legendarische prestatie van 'David Ronaldo & The Dice' en zo krijgen de fans ook hun moment de gloire om even mee te kelen op het bruggetje in 'Burned Up My Love'. En dan bedoelen we het rifje uit 'Get Ready' dat in 1966 bij Motown' werd uitgebracht door 'The Temptations' en van de hand is van Smokey Robinson. Eentje dat een paar later ons ongewild op de dansvloer kwam te trekken door de wervelende remake van 'Rare Earth'.

Stiekem al even gaan spieken op de setlist en zo wisten we al dat er nog wel 'bissers' zaten aan te komen maar dat is pas wanneer het respectvolle applaus kwam weg te deinen. Het zou zelfs heiligschennis zijn geweest moest 'Whippin Post' van 'The Allman Brothers'. Bij het opmerken van de titel 'My Hometown' keken we al uit naar 'la pequeña guitarra' maar de Ierse god werd het zwijgen opgelegd want door deze 'Album Release Party' betrof het hier de afsluitende original van het album 'My Hometown' en is dit nu Muizen, Tremelo, Gevarenwinkel of Mine-Blues, het blijft ons allemaal gelijk zolang er maar Amaretto of Limoncello wordt geschonken LOL...Aan alle bekende gezichten tot in den draai!

Strings A Go Go

and ONE Fender Jazz Bazz